Şimdi baştan söyleyeyim, mitoloji falan bana çok uzak işlerdi. Ama “Olympus Glory” ismini görünce bir tıklayasım geldi. Belki de içimdeki gizli tanrı kompleksi hortladı. Girdim Slotter’dan, ilk spin… hop Zeus indi ekranın ortasına. Dedim, “Eyvallah kral, hoş geldin!”
E oyun bir başladı, semboller efsane. Tanrılar, tapınaklar, şimşekler… Ama işin güzeli, sadece görüntüde değil olay. Şans konusunda da cidden yukarılarla bağlantısı var gibi. Hele o genişleyen sembol özelliği yok mu… resmen “açıl susam açıl” gibi ekranı kaplıyor.
Olympus Glory öyle bir tempo yakalıyor ki, bir bakmışsın beşinci makaradayken nefes tutmuşsun. Ekran genişliyor, semboller çatır çatır denk geliyor. Ve kazanç sesi var ya… ah o ses! Tam böyle “biraz daha dur, şimdi daha da coşacak” dedirtiyor.
Bir de şu bedava dönüşler… Tamam, klasik belki ama bu oyunda bi’ başka keyifli. Çünkü ne zaman ne olacağı belli değil. Zeus bi çıkar, ekran parlar. Sonra bir bakmışsın çarpanlar eklenmiş. Bu yüzden her spin bir ihtimal, her ihtimal bir hikâye gibi. Oynarken kafanda senaryo yazıyorsun resmen.
Olympus Glory gibi bir oyun varsa, bu oyunun sahnesi de ona yakışmalı. İşte tam burada devreye Slotter giriyor. Açıyorsun oyunu, anında tepki veriyor. Donma yok, “bi dakka bekle” yok, direkt aksiyon. Gözünü kırpmadan izliyorsun ekranı. Ve sitedeki arayüz de cuk oturmuş oyunun havasına.
Slotter’da bu oyunu oynamak, sanki olimpik bir arenada yarışmak gibi. Ama koşmuyorsun, sadece kazanıyorsun. Hatta bazen “bi spin daha atayım, belki tanrılar sesimi duyar” diye için geçiyor. Çünkü gerçekten her tur, seni içine çekiyor.
Hayat öyle bir şey işte. Bazen çok beklersin, hiç gelmez. Bazen bir anlık cesaretle basarsın spin’e, ve hoop… Zeus’tan selam gelir. Olympus Glory, işte bu beklenmedik anların oyunu. Ve belki de o yüzden bu kadar seviliyor.
Çünkü hepimizin içinde biraz tanrı havası vardır. Sadece doğru oyunda ortaya çıkar.
Slotter da bu havayı yaşatmak için orada. Hazırsan, tanrılar da hazır.
Bak sana bir şey diyeyim mi? Bu tren var ya, öyle bildiğin vagon falan değil.…
Bak açık konuşacağım, bu oyun resmen “savaşçı ruhun varsa gel” diyor. Sword of Khans, adını…
The Dog House Multihold, Şimdi dostum, sana bir şey diyeyim mi? Köpekli oyun deyip geçme.…
Şimdi söyle bana, kim istemez ki bir büyüyle cüzdanı kabartsın? Hani şu “şak” diye elinde…
Release the Kraken, Yahu Kraken dedikleri şu canavar var ya, hani okyanusun dibinden çıkıp gemi…
Bazen insanın içinden krallara layık hissetmek gelir. Hani şu işler kötü gidince, “Ben kimim ya?”…